DRY NEEDLING
Ook wel Intramuscular stimulation “IMS” genoemd. Een behandeling tegen stijfheid en pijn in de spieren.
WAT IS DRY NEEDLING
Dry needling is een behandelmethode waarbij met een speld in verdikkingen van een spier wordt geprikt. Volgens behandelaars zou daarmee de ‘knooppunten’ in de spieren worden ontspannen. De behandeling wordt onder andere toegepast voor de behandeling van een myofasciaal pijnsyndroom, stijfheid en pijn in de spieren.
Een patiënt met myofasciale pijn heeft last van stijfheid en vaak acute of zelfs chronische spierpijn. Wanneer de spieren te gespannen zijn, kunnen zich pijnlijke en verharde plekken vormen.
HET TRIGGERPOINT-MODEL
Dit is een dry needling-techniek die specifiek gericht is op myofasciale triggerpoints. Dit zijn (zeer) drukpijnlijke lokale samentrekking in een klein deel van een spier. Een triggerpoint voelt aan als een klein en hard spierknoopje, ter grootte van een tarwekorrel. Dit knoopje bevindt zich in een strakke streng in een spier.
Aangenomen wordt dat ze het gevolg zijn van een overmatige afgifte van acetylcholine uit geselecteerde motor-eindplaten. Ze kunnen worden onderverdeeld in actieve en latente myofasciale triggerpoints.
Actieve triggerpoints kunnen spontaan lokale of doorverwezen pijn veroorzaken. Ze veroorzaken spierzwakte, beperkte ROM en autonome verschijnselen.
Latente triggerpoints veroorzaken geen pijn tenzij ze worden gestimuleerd. Ze kunnen spieractiveringspatronen veranderen en bijdragen aan een beperkte ROM.
Daarom veroorzaken zowel actieve als latente triggerpoints allodynie op de triggerpointplaats en hyperalgesie weg van het triggerpoint na uitgeoefende druk. [3]
De vorming van triggerpoints wordt veroorzaakt door het creëren van een strakke band in de spier. Deze band wordt veroorzaakt door overmatige afgifte van acetylcholine uit de motorische eindplaat in combinatie met remming van acetylcholine-esterase en opregulatie van nicotine-acetylcholinereceptoren.
Aanvankelijk worden strakke banden geproduceerd als een normale beschermende, fysiologische maatregel in de aanwezigheid van daadwerkelijke of potentiële spierschade. Aangenomen wordt dat ze optreden als reactie op ongebruikelijke excentrische of concentrische belasting, aanhoudende houdingen en herhaalde lage belasting. Wanneer ze echter aanhouden, dragen ze bij aan aanhoudende pijn.
Pijn veroorzaakt door triggerpoints is te wijten aan hypoxie en verminderde bloedstroom binnen het triggerpoint. Dit leidt tot een verlaagde pH die de spiernociceptoren activeert om de homeostase te herstellen. Dit veroorzaakt perifere sensibilisatie.
Triggerpoints zijn ook betrokken bij centrale sensibilisatie. Het mechanisme blijft onduidelijk, maar triggerpoints behouden nocioceptieve input in de dorsale hoorn en dragen daarom bij aan centrale sensibilisatie.